Tragedie op zee.
A vermist jacht.
Een wanhopige zoektocht in de eenzame wateren van de Noord-Atlantische Oceaan.
Wat volgt is een verhaal over verlies, verlangen en verlossing. En hoe een gemeenschap samenkwam om een crisis op te lossen.
Ons verhaal begint in mei 2022, toen een Duits koppel adverteerde voor een bemanning om hen te helpen hun CNB 66 zeiljacht van Bermuda naar Nova Scotia te zeilen. Omdat ze twee ervaren zeilers vonden, vertrokken ze begin juni voor wat een paar dagen plezierig cruisen langs de oostkust van Noord-Amerika had moeten worden.
Maar twee dagen na de reis kwam het jacht in onverwacht slecht weer terecht. Tijdens het bijstellen van de zeilen zwaaide een giek los en verwondde een van de eigenaren ernstig. Toen haar man hulp kwam bieden, werd hij ook geraakt en raakte zwaar gewond. Terwijl de twee bemanningsleden hun best deden om eerste hulp te bieden terwijl ze worstelden om de boot onder controle te houden, dreef het stormachtige weer het schip honderden kilometers weg van Halifax - en buiten het bereik van Canadese en Amerikaanse reddingshelikopters.
Uiteindelijk slaagde een helikopter van de Amerikaanse kustwacht erin om, met de hulp van een kotter van de Amerikaanse kustwacht die dienst deed als drijvend tankstation, het getroffen echtpaar aan boord te lieren en naar een ziekenhuis in Massachusetts te vervoeren. Maar de verwondingen waren te ernstig en de man en vrouw overleden.
Met moeite slaagden de twee bemanningsleden erin om een kotter van de Amerikaanse kustwacht te bereiken, die hen aan boord nam en het jacht vastmaakte. Maar het schip bleef onbemand en honderden kilometers uit de kust op drift.
Maar daar eindigt het verhaal niet.
Het overleden echtpaar had rond de wereld gezeild en had hun familiestukken bij zich gehouden. Natuurlijk wilde hun zoon deze dierbare bezittingen terughalen van het jacht.
Een klein jacht in een grote oceaan
Maar waar lag het jacht precies?
De zoon nam contact op met een Duitse verzekeringsmaatschappij, die vervolgens contact opnam met LeeWay Marine, een maritieme dienstverlener in Nova Scotia - een van de eigenaren kende toevallig Ben Garvey, voorzitter van het in Halifax gevestigde ingenieursbureau Enginuity.
Garvey stond op het punt om met zijn gezin op vakantie te gaan, maar hij wist wat hij moest doen. "Ik belde de connecties die ik had in de industrie en zei: 'We hebben een boot nodig,'" herinnert Garvey zich. "Een boot met een zeer ervaren bemanning die subtiel zal zijn, die gevoelig zal zijn. Want je hebt daar een bezit van $3 miljoen ronddobberen dat vrij spel is. Iedereen kan er een lijn op leggen en het bergen."
Een berging buiten de kust was ook niet de enige bedreiging. Een schip op drift voor de kust van Halifax zou zich midden in drukke scheepvaartroutes bevinden, waardoor een aanvaring op zee dreigde.
Garvey vond al snel een vissersboot die als reddingsboot kon worden ingezet en een ervaren bemanning. Maar na drie dagen vruchteloos zoeken besloot Garvey dat er meer hulp nodig was. "Ik zei: 'We moeten daar echt een vliegtuig naartoe brengen. Dat is de enige manier om dit te doen. Met alleen een vissersboot kun je maar 40 mijl aan weerszijden zien, zelfs met de radar, en het is gewoon een kwestie van geluk."
Om een groot zoekgebied te kunnen bestrijken, moesten de vliegtuigen een groot bereik hebben en uitgerust zijn met geavanceerde sensoren. Dat betekende het soort maritieme patrouillevliegtuigen waar regeringen meestal mee vliegen. Maar omdat de tijd drong, had Garvey een idee.
Een zoekvliegtuig zonder gewone bemanning
"Ik wist dat er maar één bedrijf was dat dat hier in Nova Scotia deed," zei hij. Dat bedrijf was PAL Aerospace. PAL heeft uitgebreide ervaring met het assisteren van de Canadese en andere regeringen bij patrouillewerkzaamheden op zee, waaronder zoek- en reddingsacties, grensbeveiliging, drugsbestrijding en ISR-missies (Intelligence Surveillance Reconnaissance).
Garvey nam contact op met CarteNav, een dochteronderneming van PAL die sensorintegratiesystemen voor de lucht maakt, zoals AIMS-ISR, en dus veel ervaring had met zoeken op zee. Dit bracht Jens Lundgreen-Nielsen binnen, een voormalige Deense F-16 piloot en toenmalig Vice President of Aerospace Operations van PAL Aerospace. Vice President van Aerospace Operations.
Lundgreen-Nielsen probeerde op korte termijn een geschikt vliegtuig en bemanning te vinden. Het lukte hem om een PAL testvliegtuig vliegtuig te vinden dat beschikbaar was. Een bemanning vinden was moeilijker.
"We hadden geen reservebemanning," herinnert Lundgreen-Nielsen zich. "Maar we hadden wel een groep van het managementteam die zich allemaal vrijwillig aanmeldden. Ze renden naar huis om de vereiste slaap en vrije tijd te krijgen om legaal te kunnen vliegen en meldden zich weer om 2 uur 's nachts op te stijgen."
Nu hadden de zoekers een boot en een vliegtuig. De exacte locatie van het jacht bleef echter een mysterie. De laatst gerapporteerde positiegegevens - die inmiddels zeker verouderd waren - suggereerden dat het jacht zich enkele honderden kilometers ten zuidoosten van Halifax bevond. Maar dan moest er nog een hele oceaan overbrugd worden. Het vinden van een verlaten jacht van 6 meter lang, overgeleverd aan stroming en wind, zou zijn als het vinden van een speld in de enorme hooiberg van de Noord-Atlantische Oceaan.
Modelleren schiet te hulp
PAL toonde opnieuw zijn vindingrijkheid en deed een beroep op een onverwachte bron. Het bedrijf voorspelt onder andere de koers van ijsbergen die een gevaar kunnen vormen voor de scheepvaart. Om deze voorspellingen te kunnen doen, had het bedrijf wiskundige modellen ontwikkeld om de verwachte koers van ijsbergen in kaart te brengen.
Als deze modellen nauwkeurig drijvende ijsblokken konden voorspellen, waarom dan niet een verlaten boot?
Omdat het vliegen met een vliegtuig een dure aangelegenheid is, zijn we er trots op dat we zeer nauwkeurige gegevens hebben die we omzetten in bruikbare informatie. En dus, wanneer het vliegtuig op een locatie aankomt, hebben we het al verteld: "Oké, hier zijn je kansen. Hier is je beste kans om het doel te vinden waarnaar je op zoek bent. Vervolgens gebruiken de experts in het vliegtuig dit om het optimale zoekpatroon te bepalen.
Modelleren en simuleren is echter vaak net zo veel kunst als wetenschap. Er zijn talloze variabelen die de koers en locatie van een schip kunnen beïnvloeden. "We moeten rekening houden met golven, stroming en wind die allemaal in verschillende richtingen op dit doel inwerken", aldus Green. "En dat stoppen we in een numeriek model en dan kijken we ernaar en vragen: 'klopt dit?
Gelukkig beschikte PAL over goed ontwikkelde modellen op basis van solide gegevens. "We hebben een zeer goede database van het weer wat betreft de wind en de golven, en daarvoor hebben we verschillende numerieke modellen met hoge resolutie bekeken," zei Green. "En we hebben zeer goede gegevens over stromingen van de Canadese overheid die we hebben gebruikt."
Om ijsbergmodellen te gebruiken om de beweging van een jacht te voorspellen, was wat creativiteit nodig: Ryan Crawford - Data Analist, IES bij PAL Aerospace samen met de Speciale missies/ AMSD team, gebruikten een model van een omgekeerde ijsberg om het gedrag van het schip te simuleren. Maar de grootste variabele in deze modellen was of het jacht nog onder zeil was, wat een grote invloed zou hebben op de koers en snelheid. Ryan, Green en het team moesten een beredeneerde gok maken. "We wisten dat dit een zeilboot was die 66 voet lang was, met een kiel van misschien 15 tot 20 voet hoog en een mast die 65 voet hoog kon zijn. Toen hebben we erover nagedacht en besloten dat de zeilen naar beneden moesten zijn. De kustwacht had de bemanning weggehaald en het eerste wat ze de bemanning zouden hebben verteld was dat ze de zeilen naar beneden moesten doen, omdat de helikopter geen reddingsteam kon laten zakken terwijl de zeilen omhoog waren."
Een gok die slaagde
Tegen de avond van de vijfde dag bevond de zoekboot zich in het gebied dat door de modellen van PAL was aanbevolen, terwijl het zoekvliegtuig van PAL zich klaarmaakte om de volgende ochtend om 2 uur op te stijgen. "Ze zeiden dat we naar dit gebied moesten gaan, omdat het vliegtuig daar bij zonsopgang zou aankomen," zei Garvey.
Echter, voordat het vliegtuig opsteegkwam het nieuws dat het jacht was gevonden. "Onze boot kwam daar rond 2:30 uur aan," zei Garvey. "En daar lag het jacht. Precies waar het verondersteld te liggen."
Garvey, die aan wal was om de actie te coördineren, kreeg het eerste telefoontje van het zoekschip. "De jongens op de boot waren zo opgewonden als kinderen. Ik kon ze horen joelen en schreeuwen."
En geen moment te vroeg om een potentiële ramp te voorkomen. "Toen ze aan boord gingen, keken ze omhoog en er waren vier schepen binnen een mijl van hun locatie," zei Garvey.
Achteraf gezien was het jacht gelokaliseerd voordat het zoekvliegtuig werd gelanceerdis Garvey van mening dat een gecombineerde zee- en luchtzoekactie de beste reactie is op dit soort situaties. "Ik denk dat we meteen naar een vluchtoptie hadden moeten springen. We hadden niet eerst een boot moeten sturen zonder vliegtuig, omdat de positiegegevens te oud waren."
Uiteindelijk zeilde een bergingsploeg het jacht terug naar de haven en kreeg een dankbare zoon de souvenirs van zijn geliefde ouders terug. Twee mensen hadden op tragische wijze het leven verloren, maar de familie kon tenminste afsluiten. En een les in hoe mensen zelfs de moeilijkste uitdaging kunnen overwinnen als ze hun talenten en middelen bundelen.
